Titanic

Tijdens onze laatste cruise hebben we een bezoek gebracht aan Southampton.  De haven van Southampton is voor altijd verbonden met de Titanic. Het lijkt misschien de goden verzoeken als je tijdens een cruise een bezoek brengt aan het Titanic museum, maar om de een of andere reden heeft het drama rondom het onzinkbare schip mij altijd geboeid.

De Titanic is in de nacht van 14 op 15 april 1912 tegen een ijsberg gevaren en binnen een paar uur gezonken. Van de 2208 opvarenden hebben slechts 704 mensen de ramp overleefd, 1504 Mensen zijn verdronken.

Werkeloosheid

Tijdens onze excursie hebben we vanaf ons cruiseschip een wandeling door de haven en een deel van Southampton gemaakt. De gids liet ons herdenkingsplaquettes zien aan woningen waar destijds bemanningsleden woonden en vertelde verhalen van gewone gezinnen die blij waren dat er iemand van het gezin werk had gevonden aan boord van het schip. In die tijd was er veel werkeloosheid en armoe. We liepen langs het gebouw waar toen het hoofdkantoor van de rederij gevestigd was, de White Star Line. Even verderop staat een gebouw dat destijds het hotel was waar de passagiers van de eerste klasse verbleven. Zij gingen per trein naar de haven, een afstand van naar ik schat van nog geen kilometer. De ontwerper van de Titanic, Thomas Andrews, verbleef eveneens in dit hotel. Het luxe trappenhuis in het gebouw inspireerde hem voor het ontwerp van de trappen in de Titanic. Het gebouw is nu in gebruik als woonappartementen.

Hierna liepen we naar een straatje met een aantal pubs waar de avond voor vertrek een groot deel van de bemanning te vinden was. De gids vertelde dat er van twee gezinnen ieder drie broers aardig wat gedronken hadden die avond waardoor ze zich de volgende ochtend hadden verslapen. Ze haastten zich naar de haven om nog aan boord te kunnen maar er kwam een trein aan. Drie broers van het ene gezin waagden het om nog voor de trein het spoor over te rennen en kwamen nét op tijd om nog aan boord te kunnen. De andere drie waren te laat en konden niet meer mee. Dit uiteraard tot ongenoegen van hun ouders omdat ze nu de inkomsten van deze banen misliepen. Niet wetende dat de andere ouders zowel het inkomen als hun zonen kwijt zouden raken. Southampton leverde 549 van de 897 bemanningsleden voor deze eerste reis. Hiervan is niemand teruggekomen.

Museum

Als afsluiting van onze wandeling bezochten we het Titanic museum, gevestigd in het voormalige gerechtsgebouw. Erg indrukwekkend met persoonskaarten van bemanningsleden, eigendommen van passagiers en modellen van ruimtes op de Titanic zoals een hut in de tweede klasse, een klapstoel op het zonnedek enz. Er is ook een ruimte waar je de stemmen van een aantal overlevenden hoort vertellen hoe het was tijdens de ramp. Hoe een vrouw, destijds nog een kind, door haar vader in een reddingsboot is gezet en hem daarna nooit meer heeft teruggezien. Aan het eind van de route staat op grote panelen alle namen van de mensen die zijn omgekomen, passagiers en bemanningsleden met hun rang en functie.

Wat ik ook erg bijzonder vond is dat er 750 pakketten en 3364 postzakken aan boord waren met brieven, maar ook met officiële documenten zoals koopaktes, eigendom verklaringen enz. Als je bedenkt dat in die tijd alles per post werd gecommuniceerd. Die zijn allemaal nooit aangekomen. Dat zal in veel gevallen ook de nodige problemen hebben veroorzaakt.

Rechtszaal

Tenslotte kwamen we uit in de originele rechtszaal waar destijds de verhoren hebben plaatsgevonden over de schuldvraag van de ramp. In deze ruimte zijn de stemmen te horen van de rechters en de ondervraagden over het aantal sloepen aan boord en of de passagiers van de eerste klasse voorrang kregen op passagiers van de derde klasse. Het grappige is dat de toiletten van het museum zich bevinden in de voormalige cellengang van het gerechtsgebouw. De oude celdeuren zitten er nog in.

Al met al was het een indrukwekkende excursie. Natuurlijk weet ik al van kind af aan over de ramp met de Titanic, maar als je het dan zo voor je ziet, komt het wel binnen. En ondanks dat de cruiseschepen van tegenwoordig aan alle veiligheidseisen voldoen en ik me volkomen veilig voel aan boord van deze schepen, is het goed om te realiseren dat de mensen aan boord van de Titanic datzelfde vertrouwde gevoel hadden.